پزشك خانواده، وعده به‌زمين‌ماندهٔ وزارت بهداشت/ سلامت الكترونيك چرا ناكام ماند؟
دو دهه است كه اجراي طرح پزشك خانواده به‌بهانهٔ كمبود برخي زيرساخت‌ها به تعويق افتاده است؛ در حالي كه بدون تكميل پرونده الكترونيك سلامت، نظام ارجاع و شبكه‌هاي يكپارچه اطلاعاتي، تحقق اين برنامه در سطح ملي همچنان در حد وعده باقي خواهد ماند.
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري تسنيم، بيش از دو دهه است كه «برنامه پزشك خانواده» به‌عنوان يكي از مهم‌ترين طرح‌هاي متحول‌كننده نظام سلامت در ايران مطرح شده، اما همچنان در پيچ‌وخم وعده‌ها و كمبود منابع گرفتار مانده است، اين برنامه كه هدف اصلي آن ارتقاي كيفيت خدمات بهداشتي ـ درماني، دسترسي عادلانه مردم به خدمات سلامت و كاهش هزينه‌هاي تحميلي به خانواده‌هاست، نيازمند بستري گسترده از زيرساخت‌هاي فني، انساني و مالي است؛ زيرساخت‌هايي كه بخش بزرگي از آن هنوز در حد طرح و برنامه باقي مانده است.
كارشناسان سلامت بارها تأكيد كرده‌اند كه اجراي فراگير پزشك خانواده بدون شبكه‌اي منسجم از پرونده‌هاي الكترونيك سلامت، ارتباط يكپارچه ميان مراكز بهداشتي و بيمارستاني، سامانه‌هاي ارجاع الكترونيك و همچنين آموزش و جذب نيروهاي متخصص به‌ويژه پزشكان عمومي و مراقبين سلامت امكان‌پذير نخواهد بود، كنار اين نيازها، كمبود اعتبارات پايدار و تخصيص ناكافي بودجه‌هاي سالانه همواره بزرگترين مانع بر سر راه عملياتي شدن اين برنامه عنوان شده است.
در دو دهه گذشته، دولت‌هاي مختلف با رويكردها و شعارهاي متفاوت بر لزوم اجراي برنامه تأكيد كرده‌اند و تقريباً همه وزراي بهداشت در دوره‌هاي خود وعده اجراي سراسري پزشك خانواده را داده‌اند؛ وعده‌هايي كه يا به‌شكل محدود و پايلوت در چند استان به اجرا درآمده و يا در مرحله برنامه‌ريزي باقي مانده است، نتيجه اين تعلل، تداوم فشار مالي بر دوش مردم، سردرگمي در مسير ارجاع بيماران و نارضايتي روزافزون جامعه جت بت از نبود نظام منسجم در ارائه خدمات بوده است.
اكنون كه بار ديگر بحث اجراي جدي اين برنامه در سطح ملي مطرح مي‌شود، نگاه‌ها متوجه اين پرسش اساسي است كه آيا زيرساخت‌هاي كليدي موردنياز، فراهم شده است يا باز هم تكرار چرخه وعده‌ها و توقف‌ها در انتظار نظام سلامت ايران خواهد بود،
برچسب: ،