بزرگترين ساعت تهران سالها در خواب/ چند دوره مديريت شهري بي توجه به زيباسازي
ساعتي كه در سال 1384 در تقاطع بزرگراههاي همت و مدرس تهران نصب و به عنوان يكي از بزرگترين ساعت هاي جهان در تهران معرفي شد، مدتهاست از حركت ايستاده و به نشانهاي از فراموشي و بيتوجهي به نمادهاي شهري تبديل شده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعي خبرگزاري تسنيم، در سراسر جهان، شهرها تلاش ميكنند تا با خلق نمادها، المانهاي شهري و سازههاي چشمنواز، هويت بصري خود را تقويت كرده و براي شهروندان و گردشگران تجربهاي ماندگار بيافرينند؛ از برج ايفل در پاريس گرفته تا ساعت بيگبن در لندن، اين سازهها نهتنها كاركرد زيباييشناسانه دارند، بلكه بخشي از حافظه جمعي مردم و نشانهاي از نظم، دقت و حيات شهري محسوب ميشوند.
تهران نيز در مسير مدرنسازي شهري خود تلاش كرده تا المانهايي از اين دست را خلق كند؛ يكي از آنها، ساعتي بود كه در سال 1384 در تقاطع بزرگراههاي همت و مدرس به بهرهبرداري رسيد و يكي از 10 ساعت بزرگ در جهان است؛ اما اين نماد زمان و نظم، سالهاست كه خود از حركت بازايستاده و به يكي از نشانههاي فراموششده پايتخت بدل شده است.
تولد يك نماد شهري
ساعتي كه در سال 1384 روي تپهاي در محل جت بت بزرگراههاي همت و مدرس نصب شد، در زمان خود يكي از طرحهاي متفاوت و پرسر و صداي شهري تهران بود؛ اين ساعت با قطر 15 متر و مساحت 165 متر مربع، عنوان بزرگترين ساعت جهان را به خود اختصاص داد. صفحه بتني آن روي تپهاي مشرف به بزرگراه نصب شد تا رانندگان و مسافران در مسيرهاي پررفتوآمد شمال و غرب تهران بتوانند از فاصله دور زمان را ببينند.
برچسب: ،